พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่พระประธาน แม่พิมพ์หลวงวิจารณ์เจียรนัย
พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่พระประธาน พิมพ์ ๑
สร้างสมัยรัชกาลที่ ๔-๕ พ.ศ. ๒๔๐๐-๒๔๑๕ (ต้นปี) (สมเด็จโตมรณภาพ ๒๒ มิถุนายน ๒๔๑๕) ช่างที่แกะแม่พิมพ์ถวาย คือ หลวงวิจารณ์เจียรนัย (หลวงเฮง) ช่างทองราชสำนัก การสร้างแม่พิมพ์ในยุคนี้ถือว่าสมบูรณ์ที่สุด และสวยงามที่สุด คมชัดลึก องค์พระสง่างามมากๆ และเป็นที่ต้องการของกลุ่มนักนิยมพระสมเด็จทั้งหลาย เริ่มจากการสร้างแม่พิมพ์ทั้งหมดมีประมาณ ๓๐๐ กว่าพิมพ์ ซึ่งในวงการพระเครื่องได้ปรับจำนวนพิมพ์เหลือ ๒๔๙ และ ๑๖๔ และที่สุดเหลือแค่ ๕ พิมพ์ ที่นิยมในปัจจุบัน ได้แก่ พิมพ์ใหญ่ พิมพ์เจดีย์ พิมพ์ฐานแซม พิมพ์เกศบัวตูม และพิมพ์ปรกโพธิ์
***จุดสังเกตุ***
๑.พระเกศ จรดซุ้ม พระกรรณซ้าย (บายศรี) –
๒.พระพักตร์ กลม
๓.พระศอ ปล้อง
๔.มีสังฆาฏิ
๕.พระอังสกุฏ(หัวไหล่)และต้นพระพาหา(ต้นแขน)ซ้า(องค์พระ)จะเว้าเข้า
๖.ซอกพระกัจฉะ(รักแร้)ซ้ายแหลมและสูง กว่า ขวา
๗.ใต้พระเพลา (ตัก) มีเส้นแซม (ผ้าทิพย์) 1 เส้น
๘.ฐานบน จะมีเส้น ตรงกลมเล็กๆ วางพาดเป็นแนวตามยาวของฐาน
๙.ปลายฐานล่าง ด้านขวา (องค์พระ) ชิด เส้นซุ้ม…
พระองค์นี้เป็นพิมพ์เดียกันกับ องค์ครู* ที่มีฉายา “องค์เสี่ยดม”ความสวยงามไม่แพ้องค์ครูเลย คมชัดลึก พิมพ์ของหลวงวิจารณ์เจียรนัย ช่างทองราชสำนัก ฝีมือประณีต
* องค์ครู หมายถึง คำฉายาที่ใช้เรียกองค์พระต้นแบบตามชื่อของเจ้าของพระ
ที่มา : หนังสือจักรพรรดิแห่งพระเครื่อง หนังสือประกอบการเรียนการสอน หลักสูตรการศึกษาพระเครื่องพระสมเด็จ (โต พรหมรังสี) สถาบันการศึกษาทางไกล สำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ ศูนย์พระเครื่องบารมีสมเด็จโต (อมตะสยาม)
รีวิว
ยังไม่มีบทวิจารณ์