พระสมเด็จพระระฆังฯ พิมพ์ใหญ่ ยุคต้น

แม่พิมพ์ยุคต้นสร้างเมื่อ พ.ศ. 2369-2390 หลวงสิทธิการโยธารักษ์ หัวหน้าช่างสิบหมู่ แกะแม่พิม์ถวาย

พระสมเด็จวัดระฆังฯ พิมพ์ใหญ่

ศิลปะการแกะแม่พิมพ์ ของช่างหลวง (หลวงสิทธิการโยธารักษ์)
จุดสังเกตุ คือ องค์พระล่ำสัน ใหญ่ เส้นซุ้มหวายผ่าซีก ปลายฐานมนเชิดขึ้น เหมือนหัวเรือสำเภา เศียรโตเหมือนผลมะตูม และที่สำคัญไม่มีกรอบกระจก หรือเส้นวาสนา (เส้นเงินล้าน) พระพิมพ์นี้สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 3 เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2369-2390 โดยรวมจะไม่ค่อยมีมวลสารให้เห็นมากนัก เนื้อจะค่อนข้างแก่ปูน เป็นส่วนใหญ่ คราบฝ้าขาวๆ คือน้ำปูนระเหิดออกมา ไม่ใช่คราบแป้งโรยพิมพ์ อย่างที่หลายคนเข้าใจ

ที่มา : หนังสือจักรพรรดิแห่งพระเครื่อง หนังสือประกอบการเรียนการสอน หลักสูตรการศึกษาพระเครื่องพระสมเด็จ (โต พรหมรังสี) สถาบันการศึกษาทางไกล สำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ ศูนย์พระเครื่องบารมีสมเด็จโต (อมตะสยาม)